به گزارش نمایندگان، بر اساس برنامه‌های مصوب توسعه‌ای، فاز ۱۱ پارس‌جنوبی پس از بیش از ۲۰ سال انتظار، در مرداد ۱۴۰۲ با بهره‌برداری از چهار حلقه چاه در بخش ۱۱B وارد مدار تولید شد. طبق اسناد زمان‌بندی‌شده، قرار بود بلافاصله توسعه بخش ۱۱A نیز آغاز شود؛ به‌گونه‌ای که جکت این فاز تا بهمن ۱۴۰۳ نصب و عملیات حفاری از فروردین ۱۴۰۴ شروع شود.

با این حال، بنا بر گزارش‌های موجود و گذشت حدود شش ماه از آغاز دولت چهاردهم، هنوز اقدام مشخصی برای نصب جکت فاز ۱۱A اعلام نشده است. برخی برآوردهای کارشناسی حاکی از آن است که این تأخیر می‌تواند تنها در همین فاز، حدود یک میلیارد دلار عدم‌النفع تولید گاز برای کشور به همراه داشته باشد.

تکرار تأخیر در میدان بلال

داده‌های منتشرشده درباره میدان گازی بلال نیز از روندی مشابه حکایت دارد. طبق برنامه اولیه، جکت این میدان باید در آذر ۱۴۰۳ نصب می‌شد، اما با حدود سه ماه تأخیر، در دی‌ماه انجام شد. با وجود نصب جکت، گزارش‌ها نشان می‌دهد برنامه حفاری چاه‌ها هنوز وارد فاز اجرایی نشده است.
کارشناسان انرژی برآورد می‌کنند این عقب‌ماندگی نیز می‌تواند دست‌کم یک میلیارد دلار دیگر عدم‌النفع ناشی از کاهش تولید گاز و میعانات گازی به کشور تحمیل کرده باشد.

مرور وضعیت پروژه‌ها نشان می‌دهد بخشی از طرح‌هایی که در دولت سیزدهم با سرعت بیشتری پیش می‌رفتند، در ماه‌های اخیر با توقف یا کندی مواجه شده‌اند. بر پایه همین داده‌ها و برآوردهای فنی، برخی تحلیلگران مجموع عدم‌النفع ناشی از این تأخیرها را حداقل دو میلیارد دلار در یک سال گذشته ارزیابی می‌کنند؛ رقمی قابل توجه که توجه نهادهای نظارتی را می‌طلبد.

 انتصاب‌ها، مأموریت‌ها و سفرهای محل سؤال

در کنار وضعیت پروژه‌ها، برخی اخبار غیررسمی و شنیده‌ها از نمایندگان مجلس درباره انتصاب «مشاور مدیرعامل در امور مناطق عملیاتی» مطرح شده که گفته می‌شود نسبت فامیلی با مدیرعامل دارد؛ موضوعی که تاکنون به‌طور رسمی تأیید یا تکذیب نشده است.

همچنین گزارش‌هایی منتشر شده مبنی بر حضور تورج دهقانی در شرکت توسعه مکران انرژی مفید در قالب مرخصی بدون حقوق و مشارکت در پروژه گوره–جاسک؛ اخباری که جزئیات حقوقی و اداری آن هنوز به‌صورت شفاف برای افکار عمومی تشریح نشده است.

از سوی دیگر، طبق اخبار واصله، مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس طی یک سال اخیر حداقل سه سفر به کشورهای اروپایی داشته است. تاکنون توضیح روشنی درباره اهداف این سفرها منتشر نشده و سکوت مدیران بالادستی نیز بر ابهامات افزوده است.

 هم‌زمانی با اعتراضات کارکنان

این تحولات در شرایطی رخ می‌دهد که بنا بر گزارش‌های میدانی، اعتراضات کارکنان سکوهای پارس‌جنوبی در روزهای اخیر افزایش یافته و مطالبات آنان همچنان بی‌پاسخ مانده است.

در مجموع، داده‌ها و گزارش‌های موجود بیش از آنکه پاسخ ارائه دهند، پرسش‌های جدی ایجاد کرده‌اند؛ از چرایی توقف پروژه‌های حیاتی گرفته تا نحوه مدیریت، اولویت‌ها و پاسخگویی مدیران ارشد.
پرسش‌هایی که پاسخ به آن‌ها می‌تواند نقش مهمی در شفاف‌سازی عملکرد شرکت نفت و گاز پارس و صیانت از منافع ملی داشته باشد.

انتهای پیام